Γράφει ο Δημήτρης Καραπατάς. Ο ρους των γεγονότων απέδειξε πως είχαμε φρεναπάτες και τώρα πιά τον πόνο μας, ούτε καλέμι ουλεμά δεν μπορεί να γράψει!
Έπρεπε να είχαμε συνειδητοποιήσει από πολύ νωρίς, πως η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση δεν είναι ο Αη-Βασίλης που θα εκπληρώσει όλες τις επιθυμίες μας.
Λύσσαξαν οι πολιτικοί μας το 2000 για να μπούμε " Στο συμπόσιο του διαβόλου" ώστε να φάμε καλά και τώρα που αυτό τελείωσε, τρώμε τις σάρκες μας ( εκτός από εκείνους πού μας έβαλαν και εξακολουθούν και τρώνε ).
Και το σπαραξικάρδιο της όλης ιστορίας είναι πως πήγαμε σε αυτό το συμπόσιο με πλαστή πρόσκληση. Δηλαδή με παραποιημένους τους οικονομικούς μας δείκτες, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων.
Ζήσαμε ένα όνειρο που εξ απαλών ονύχων έτριζε και τώρα ήρθε η ώρα της αποπληρωμής του λογαριασμού που εμείς κάναμε! Και φυσικά οταν χρωστάς δεν κάνεις τον παλικαρά, εκτός κι εάν χρωστάς της Μιχαλούς!
Από την αρχαιότητα ο Περικλής μας είχε προειδοποιήσει λέγοντας μας ότι:
<< Μάλλον γαρ πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας ή τας των εναντίων διανοίας>> δηλαδή φοβάμαι περισσότερο τα δικά μας σφάλματα παρά τις επιβουλές των εχθρών μας.
Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν πως η πρόοδος της Ελλάδας θα επιτευχθεί με τη μαγική φράση "σουσάμι άνοιξε" ή μόνο με την επιχειρηματικότητα του γραφείου και της θεσούλας στον δημόσιο τομέα, που προσωπικά εγώ όταν την ακούω, μου θυμίζει τη φράση του Μακρυγιάννη που έλεγε " Πάλι θα σπείρουμε αλάτι"!
Σίγουρα ο γράφων, δεν υποστηρίζει πως δεν χρειάζεται και αυτές οι εργασίες, αλλά πάνω από όλα, για να πετύχουμε αυτό πού χρόνια ολόκληρα πάλευε ο Κοραής να μας μεταλαμπαδεύσει για την προκοπή του έθνους μας, είναι πως πάνω απ' όλα χρειάζονται οι εργασίες άμεσου αποδοτικότητας. Και αυτές είναι μόνο οι χειρωνακτικές εργασίες, αλλά και η ιδιωτική πρωτοβουλία/ επένδυση/επιχειρηματικότητα και παραγωγικότητα!
Γι' αυτό ως λαός πρέπει να διαλέξουμε την οδό του μόχθου και όχι την οδό της οκνηρίας, όπως συμβαίνει σε πλείστες περιπτώσεις στην κοινωνία μας!
Π.χ. έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εύφορα χωράφια της υδρογείου, που είναι η θάλασσα την οποία οργώνουν ο μεγαλύτερος αριθμός από αλέτρια που ανήκουν σε Ελληνικά χέρια!
Και όμως οι περισσότεροι νέοι μας, προτιμούν να χαζολογούν μπροστά σε ένα υπολογιστή ή να λιώνουν στις καφετέριες, αντί να δουλέψουν στην Ελληνική ναυτιλία!
Μία Ελληνική ναυτιλία, η οποία σύμφωνα και με μία μελέτη που εκπονήθηκε πρόσφατα, μπορεί να απορροφήσει 50.000 Έλληνες εργαζόμενους, αλλά δυστυχώς οι νέοι μας προτιμάνε τα προαναφερόμενα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, ψάχνουν για την εργασία του "λευκού κολλάρου"!
Χωρίς να αντιλαμβάνονται πως ούτε το ρουσφέτι, ούτε οι κομματικές φατρίες δεν μπορούν πλέον να μας δώσουν ψωμί.
Ο μεγάλος Κωνσταντίνος Κανάρης είχε διατυπώσει με ενάργεια:
<< Τίποτε αρχόντοι δε φελά μονάχα το καράβι>> ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και από την αρχαιότητα τα λόγια του Ηροδότου: << Έχουμε γη και πατρίδα οταν έχουμε πλοία και θάλασσα>>.
Το ότι δεν προσπαθούμε να γίνουμε αντάξιοι των προγόνων μας, με φωτεινά παραδείγματα όπως τα προαναφερόμενα, είναι και αυτό ένα σημείο των καιρών και μια απόδειξη πως δεν διάγουμε μόνο οικονομική κρίση, αλλά και πνευματική!
Γι αυτό και ορισμένοι εχθροί εκ των έσω, πασχίζουν για την πνευματική μας συσκότιση, με την διαστρέβλωση της ιστορίας μας.
Για να μην μάθουν ποτέ οι νεότερες γενιές της Ελλάδος, αυτό που η ιστορία μας διδάσκει, πως δηλαδή όταν οι καταστάσεις μικραίνουν την χώρα, ο λαός μας μεγαλουργεί και γίνεται πολύ μεγάλος! Γιατί όταν πετύχεις την πνευματική εκλαμψία του λαού και την διάσπαση του σε πολλά κόμματα, γίνεται εύκολοκυβέρνητος!
Συνεπώς αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως έθνος θα πρέπει να θάψουμε την οκνηρία μας, την φτύνει πονηριά μας και την πνευματική μας παράλυση, προτού μας θάψουν εκείνες!
Εκτός αν αποδειχθεί ότι εκτός από αμετανόητοι είμαστε και ανόητοι...
Έπρεπε να είχαμε συνειδητοποιήσει από πολύ νωρίς, πως η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση δεν είναι ο Αη-Βασίλης που θα εκπληρώσει όλες τις επιθυμίες μας.
Λύσσαξαν οι πολιτικοί μας το 2000 για να μπούμε " Στο συμπόσιο του διαβόλου" ώστε να φάμε καλά και τώρα που αυτό τελείωσε, τρώμε τις σάρκες μας ( εκτός από εκείνους πού μας έβαλαν και εξακολουθούν και τρώνε ).
Και το σπαραξικάρδιο της όλης ιστορίας είναι πως πήγαμε σε αυτό το συμπόσιο με πλαστή πρόσκληση. Δηλαδή με παραποιημένους τους οικονομικούς μας δείκτες, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων.
Ζήσαμε ένα όνειρο που εξ απαλών ονύχων έτριζε και τώρα ήρθε η ώρα της αποπληρωμής του λογαριασμού που εμείς κάναμε! Και φυσικά οταν χρωστάς δεν κάνεις τον παλικαρά, εκτός κι εάν χρωστάς της Μιχαλούς!
Από την αρχαιότητα ο Περικλής μας είχε προειδοποιήσει λέγοντας μας ότι:
<< Μάλλον γαρ πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας ή τας των εναντίων διανοίας>> δηλαδή φοβάμαι περισσότερο τα δικά μας σφάλματα παρά τις επιβουλές των εχθρών μας.
Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν πως η πρόοδος της Ελλάδας θα επιτευχθεί με τη μαγική φράση "σουσάμι άνοιξε" ή μόνο με την επιχειρηματικότητα του γραφείου και της θεσούλας στον δημόσιο τομέα, που προσωπικά εγώ όταν την ακούω, μου θυμίζει τη φράση του Μακρυγιάννη που έλεγε " Πάλι θα σπείρουμε αλάτι"!
Σίγουρα ο γράφων, δεν υποστηρίζει πως δεν χρειάζεται και αυτές οι εργασίες, αλλά πάνω από όλα, για να πετύχουμε αυτό πού χρόνια ολόκληρα πάλευε ο Κοραής να μας μεταλαμπαδεύσει για την προκοπή του έθνους μας, είναι πως πάνω απ' όλα χρειάζονται οι εργασίες άμεσου αποδοτικότητας. Και αυτές είναι μόνο οι χειρωνακτικές εργασίες, αλλά και η ιδιωτική πρωτοβουλία/ επένδυση/επιχειρηματικότητα και παραγωγικότητα!
Γι' αυτό ως λαός πρέπει να διαλέξουμε την οδό του μόχθου και όχι την οδό της οκνηρίας, όπως συμβαίνει σε πλείστες περιπτώσεις στην κοινωνία μας!
Π.χ. έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εύφορα χωράφια της υδρογείου, που είναι η θάλασσα την οποία οργώνουν ο μεγαλύτερος αριθμός από αλέτρια που ανήκουν σε Ελληνικά χέρια!
Και όμως οι περισσότεροι νέοι μας, προτιμούν να χαζολογούν μπροστά σε ένα υπολογιστή ή να λιώνουν στις καφετέριες, αντί να δουλέψουν στην Ελληνική ναυτιλία!
Μία Ελληνική ναυτιλία, η οποία σύμφωνα και με μία μελέτη που εκπονήθηκε πρόσφατα, μπορεί να απορροφήσει 50.000 Έλληνες εργαζόμενους, αλλά δυστυχώς οι νέοι μας προτιμάνε τα προαναφερόμενα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, ψάχνουν για την εργασία του "λευκού κολλάρου"!
Χωρίς να αντιλαμβάνονται πως ούτε το ρουσφέτι, ούτε οι κομματικές φατρίες δεν μπορούν πλέον να μας δώσουν ψωμί.
Ο μεγάλος Κωνσταντίνος Κανάρης είχε διατυπώσει με ενάργεια:
<< Τίποτε αρχόντοι δε φελά μονάχα το καράβι>> ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και από την αρχαιότητα τα λόγια του Ηροδότου: << Έχουμε γη και πατρίδα οταν έχουμε πλοία και θάλασσα>>.
Το ότι δεν προσπαθούμε να γίνουμε αντάξιοι των προγόνων μας, με φωτεινά παραδείγματα όπως τα προαναφερόμενα, είναι και αυτό ένα σημείο των καιρών και μια απόδειξη πως δεν διάγουμε μόνο οικονομική κρίση, αλλά και πνευματική!
Γι αυτό και ορισμένοι εχθροί εκ των έσω, πασχίζουν για την πνευματική μας συσκότιση, με την διαστρέβλωση της ιστορίας μας.
Για να μην μάθουν ποτέ οι νεότερες γενιές της Ελλάδος, αυτό που η ιστορία μας διδάσκει, πως δηλαδή όταν οι καταστάσεις μικραίνουν την χώρα, ο λαός μας μεγαλουργεί και γίνεται πολύ μεγάλος! Γιατί όταν πετύχεις την πνευματική εκλαμψία του λαού και την διάσπαση του σε πολλά κόμματα, γίνεται εύκολοκυβέρνητος!
Συνεπώς αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως έθνος θα πρέπει να θάψουμε την οκνηρία μας, την φτύνει πονηριά μας και την πνευματική μας παράλυση, προτού μας θάψουν εκείνες!
Εκτός αν αποδειχθεί ότι εκτός από αμετανόητοι είμαστε και ανόητοι...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου