Αγαπάμε, γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή…
Δεν επιλέγουμε ούτε το πότε, ούτε το πώς, ούτε –κυρίως- το ποιον…
Αναφέρομαι σε εκείνη την αγάπη που δεν την γεννάει η ερωτική επιθυμία.
Σε εκείνη την αγάπη που δεν έχει φύλο, ηλικία, ιδεολογικό υπόβαθρο…
Εκείνη την αγάπη που την μετράς σε μονοψήφιο αριθμό αποδεκτών.
Στα δάχτυλα του ενός χεριού -και πολύ σας λέω…
Είναι η αγάπη που σε κάνει να νοιάζεσαι, να αγωνιάς για κάποιου άλλου τις επιλογές. Να έχει σημασία για σένα να διατηρηθεί κάποιου άλλου το χαμόγελο…
Εκείνη η αγάπη που δεν θα τη χαλάσει η ερωτική ζήλεια, δεν θα τη διαφθείρει το πάθος το σεξουαλικό, δεν θα την κάνουν φθηνή κάποια βράδια.
Ξέρετε ποια αγάπη…
Την έχετε νιώσει.
Είναι αυτό, που ο άλλος είναι στο μυαλό σου, γιατί πρέπει να τον φροντίσεις, και ας μην χρειαστεί τελικά να τον φροντίσεις ποτέ.
Που θες να είναι χαρούμενος, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως εσύ πρέπει να μείνεις μακριά.
Που σε πονά το δάκρυ του, αλλά δεν θα το σκουπίσεις γιατί ξέρεις πως πρέπει να κυλήσει και να αυλακώσει τη… συνέχεια.
Που σε κάνει ευτυχισμένο το χαμόγελό του, αλλά ποτέ δεν θα το εκβιάσεις, γιατί ξέρεις πως είναι όμορφο μόνο όταν είναι αβίαστο…
Που μπορείς να σταθείς μπροστά του και να πεις την αλήθεια σου, όπως θα το έκανες σε έναν καθρέφτη. Δεν θα σε κρίνει.
Θα σου μιλήσει σίγουρα σκληρά, θα σε φέρει αντιμέτωπο με τα λάθη σου, αλλά ποτέ δεν θα τα κρίνει., Θέλει να μάθεις από αυτά, θέλει να μην τα ξανακάνεις, αλλά ποτέ δεν θα σου επιβάλλει κάτι.
Θα σου δείξει το δρόμο, αλλά δεν θα σε κουβαλήσει στις πλάτες του, θα σε αφήσει να τον περπατήσεις…
Ποιος είναι τώρα αυτός ο άνθρωπος;
Εδώ είναι η μαγεία της αγάπης.
Αγαπάς εκείνο τον άνθρωπο που, αν όλα στη ζωή ήταν λογικά, ποτέ δεν θα αγαπούσες…
Εκείνον που, από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησες, ένιωσες μια οικειότητα μαζί του. Μπορεί να διαφώνησες, να τσακώθηκες, αλλά, με έναν περίεργο τρόπο, ήξερες πως αυτή η διαφωνία δεν ήταν… λάθος.
Ήταν η αρχή εκείνης της αγάπης, που ένιωσες πως μια μέρα θα έρθει και απλά πάλευες να καθυστερήσεις.
Γιατί φοβόσουν πως μπορεί να κάνεις λάθος -ή να κάνει εκείνος λάθος- και να χαθεί το «δάσος» σε ένα «δέντρο», που βιάστηκε να χαρακτηριστεί.
Εκείνη η αγάπη που της έδωσες πολλά ονόματα μέχρι να αποδεχτείς τι ήταν.
Την είπες έρωτα, συνεργασία, παρέα… Της έδωσες πολλά ονόματα, γιατί η πραγματικότητα σου φαινόταν περίεργη.
Πως μπορεί απλά να αγαπάς έναν άνθρωπο που διαφέρει τόσο από σένα, που δεν το ξέρεις καιρό, που δεν έχει μία συγκεκριμένη ταυτότητα μέσα στη ζωή σου;
Απλά μπορείς…
Γιατί μπορεί να συνεχίσει μια φράση σου, αλλά μπορεί και να καταλάβει πότε δεν πρέπει να μιλήσει.
Γιατί μπορεί να θέλει να σε… χτυπήσει για τις επιλογές σου, αλλά ξέρεις ότι σε αυτό το «χτύπημα» βάζει όλη του την αγάπη.
Γιατί παλεύει να σε κάνει να πιστέψεις στον ευατό σου και όταν τα καταφέρει στέκεται απλά στην άκρη και σε θαυμάζει…
Γιατί, κάποια στιγμή, νιώθεις ότι, έτσι ξαφνικά και χωρίς λόγο, μπορεί να σε αγαπάει κι αυτός…
Κι εκεί μπορεί να κάνεις λάθος. Είναι όμορφο το να αγαπάς και να σε αγαπάνε -και αυτό να μην χρειάζεται να επιβεβαιωθεί από κάποιο «κανόνα» της ζωής. Είναι όμορφο, αλλά μη… διαχειρίσιμο. Γιατί ζεις σε μια κοινωνία με ταμπέλες και σε αυτό καμία δεν ταιριάζει.
Δεν πειράζει… Αυτό το είδος αγάπης δεν έχει ταμπέλα, όπως δεν έχει και συγκεκριμένη ταυτότητα. Ξέρεις ότι σου συνέβη και χαίρεσαι για αυτό. Και επίσης ξέρεις ότι ίσως κάποια στιγμή την αποχωριστείς, γιατί, ότι δεν συμφωνεί με τους κανόνες, το πολεμάει το κοινωνικά αποδεκτό…
Αλλά ούτε αυτό πειράζει… Η αγάπη, όταν είναι σε αυτή την μορφή, όταν δεν έχεις να κερδίσεις κάτι από αυτή, πέρα από την ευτυχία να τη δίνεις, δεν χρειάζεται αποδοχή. Ούτε έχει στόχο και προορισμό. Συνεχίζει να υπάρχει ακόμα και όταν δεν μπορείς να δεις αυτόν που αγαπάς.
Και κερδίζεις από την αγάπη του, ακόμα και όταν δεν μπορεί πια να τη βλέπεις στο πρόσωπό του.
Ο θαυμασμός του, εκείνο το σκούντημα που σου έλεγε να συνεχίσεις, πάντα θα υπάρχει.
Θα σε έχει κάνει να θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος…
Αυτή την αγάπη μπορεί να τη χάσετε από την αγκαλιά σας, αλλά πάντα θα βρίσκεται μέσα σας.
Και θα την αναγνωρίσετε από την πρώτη στιγμή.
Θα την αναγνωρίσετε, γιατί θα είναι η μόνη που δεν θα είναι απαραίτητο να πει κανείς «Σ΄ αγαπώ».
Δεν υπάρχει λόγος να το ακούσεις.
Το ξέρεις ήδη… ΠΗΓΗ:http://www.unblock.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου